Kimse Mutlu Olmamızı Engelleyemez


Hayatım boyunca hiçbir zaman gey olduğum için kafamı duvarlara vurmadım, üzülmedim, yana yakıla kendimi oradan oraya atmadım. Dünya şartları ve insanların cahillikleri yüzünden belki hayata biraz geriden başlasak bile özellikle lise yıllarından sonra ileriye doğru güzel adımlarla şekillendi yaşantımız.(Liseliler için de sabredin diyorum. Her şey daha iyiye doğru gidecek) Dünyayı kendine dar eden geylere ise anlam veremedim. Böyle doğmuşsun, bunu kabul etmek yerine kendine kafayı yedirtiyorsun. Mazoşist misin dostum?

İlkokula başladığım sene sınıfımdaki sarı saçlı Ogün'le sıra arkadaşı olmak için cingar çıkardığımdan beri erkeklerin hayatımda farklı bir yeri olacağını biliyordum. Yani kendimi oldukça küçük yaşta keşfettim. 12 - 13 yaşlarındayken kafamda bir "acaba?" sorusu oluşmuş olsa da en fazla 1 ay sürmüştü. Ondan sonra gayet kendimi kabullendim ve bu şekilde yaşamaya başladım. Yok tedavi süreci, yok kızlara yönelme, yok günahmış filan. Geçin bunları yahu. Şu dünyaya bir kez geliyoruz (acaba?) onda da böyle manyak manyak şeylere kafa yormaktansa en iyi şekilde yaşamak lazım.

Yıllar boyunca kendinden emin olamayan ve eşcinsel olduğu için üzgün, kızgın yapıda olan insanları istismar eden çakallar hep oldu. Doğal olarak günümüzde de var. Şu cümleyi gördüğünüz her yerde tekrar tekrar okuyun. Eşcinsellik bir hastalık değildir, bu yüzden de tedavi gibi bir durum söz konusu o-la-maz!!! Bunu öncelikle kafanıza sokun benim canım gey arkadaşlarım. Paranızı ve zamanını böyle kalpazanlar yüzünden kaybetmeyin. Ha kafanızın dikine giderseniz ben de salak der geçerim. Olur mu? Yıl olmuş 2014, sen hala pembe panjurlu ev sahibi olup kezbanın birinden 3 çocuk yapmayı mı düşünüyorsun? Hayalin bu mudur yani? O zaman bence de senin gey olmuş olman bir hata yani. Gece karıyı uyuttuktan sonra da kendini parmaklayarak yana yakıla "yok mu beni siken" sorusuyla internet alemine abaza girişler yapıp durursun.

Özellikle ergenlik çağındakilere söylüyorum şimdi... Bu dünyada bir tek siz farklı değilsiniz. Sizin gibi milyonlarca insan var. Bulun onları, keşfedin. Sadece seks için değil, bilgilenmek için de oldukça güzel kaynaklar var. Ben mesela ergen yıllarımda e-disco.net'i keşfetmiştim. Benim için apayrı bir dünyaydı. O güne kadar geylerle ilgili bildiğim tek site o zamanların gayiz.biz'i, şimdilerin Gabile'si... Orada da doğal olarak sevgili bulma ve seks yapma alternatifinden başka bir durum yoktu. Hem zaten siteye üye olanların yarısı kendine gey değil sikici diyordu. Hala da öyle. E-disco bu konuda bana çok şey kattı. Neredeyse her başlığını okudum, binlerce mesaj yazdım. Aklı salt sekse çalışmayan geylerin yaşantılarından kesitler okudum, maceralarını dinledim, politik görüşleri hakkında sayfalarca yazdıkları makalelere göz attım, radyo programlarında seçtikleri müzikler ve skeçlerle eğlendim. İnsanın, hele de geyse en şiddetli geçeceği yıllar olan lise yılları bu sayede benim için oldukça güzel geçmişti. Bu yüzden ergenlik çağındaki her insanın E-disco'yu okumasını öneriyorum. Bildiğin gey ansiklopedisi lan, her şey var. Her şey!


Bayılıyorum bu capse ahaha :D 
Buluştuğum insanlar arasında kendini oldukça geç keşfeden kişiler vardı. 24 yaşındayken ilk kez bir geyle buluşup bir şeyler yaşayana bile rastladım. Bu bana hep garip gelmiştir. İstanbul gibi bir şehirdeysen, 24 yaşına kadar kendinden emin olmaman, o yaşa gelene kadar kendine acı çektirdiğin anlamına geliyor. Kızlarla birlikte olmalar, gece yatağa girdiğinde uyumadan önce saatlerce "hayır ben öyle değilim" diye sayıklamalar, ortamda ara sıra homofobik heterolardan daha homofobik davranmalar filan... Kabus gibi yahu! Bir insan bunu kendine yapmamalı. Biz şeytan değiliz, öcü değiliz, yaratık değiliz. Herkes gibi insanız. Yöneldiğimiz cinsiyet ise hemcinsimiz. Bu boktan dünyada elimizde olsa inanın geylerin birçoğu heteroseksüel olmak isterdi. Çünkü yaşam alanı tanımıyolar, hiçbir yerde. Sokakta, mahallede, gece hayatında, edebiyatta, sinemada, müzikte... Dayattığınız normlar bir yarrağın yanında her zaman bir adet de am içeriyor... Ve sürekli buna maruz kalmak bazen sinir bozucu olabiliyor.

Ama her şeye rağmen mutluyum, huzurluyum. Ve bütün LGBTİ bireylerin de mutlu olmasını istiyorum. Zaten birçoğumuzun ailesi, arkadaşları, çevresi mutsuz etmeye yetecek düzeydi nefret, hayal kırıklığı, pişmanlık içeriyor. Bunların yanında bir de kendi kendinize işkence etmeyin. Akışına bırakın... Bir erkeği öpmeyi seviyorsunuz, sakallı bir yüzün sakallı bir yüzü okşaması hoşunuza gidiyor. Boxer seviyorsunuz, ayakta işeyenleri tercih ediyorsunuz. Bunu kabullenin. Kabullendiğiniz zaman emin olun ki dünya gözünüze bir başka gözükecek. Siz de daha mutlu olacaksınız.

Hepimizin mutlu olması dileğiyle...

[GHH]

This entry was posted on 17 Ekim 2014 Cuma and is filed under ,,,,. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response.

24 Responses to “Kimse Mutlu Olmamızı Engelleyemez”

  1. Ben de kendimi kabullenmekte hiç zorluk çekmedim, hatta 8'li yaşlarımda ben geyim diyemesem de kızlardan değil erkeklerden hoşlandığımın farkındaydım. :D

    Çok güzel bir mesaj vermişsin, 3 günlük dünya; kendimizi inkar edeceğimize hayatımızı yaşayabildiğimiz en özgür ve en iyi şekilde yaşamalıyız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aha, bu konuda da aynı durumdayız Lolipop :D

      Aynen öyle, çok şükür çevremde kendini kabul etmeye bir tanıdığım yok (ki zaten pek gey çevrem de yoktur hani) ama en azından bu yolla 1 kişiye bile ulaşıp kafasında şimşek çaktırabilirsek, bu bile yeter bana :)

      Sil
  2. Çok haklisin cok guzel ozetlemissin.bende o hayati kendine zehir edenlerdenim.ama çok şükür kabullendim ve cok mutluyum. ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kabullenmiş olmana çok sevindim. Bundan sonra umarım her daim mutlu olmaya devam edersin :)

      Sil
  3. Ben de 6-7 yaşında keşfedenlerdenim. Kendimi şanslı sayacağım nadir konulardan :) Her cümlenin altına imzamı atıyorum, güzel bir yazı olmuş :) Kabullenme değil de o "akışına bırakma" işini beceremiyorum işte. Neyse o da zamanla..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle bu konuda çok şanslıyız, erken keşfetmenin yanı sıra kabullenme olayı çok çok önemli :) Zamanla eminim bırakacaksındır, ben de askerden geldiğimden beri bırakmaya başladım. Çok olmadı aslında hehe :)

      Teşekkür ederim MR. :)

      Sil
  4. Yaaa sen ne güzel bi adamsin, sadece görüntü güzedi ama artık yureginin güzelliğine de inandım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, bu yorumu okuyunca böyle bir sırıttım, mutlu oldum :)

      Sil
  5. Hiç kimse ama hiç kimse mutlu olmamı engelleyemez benim de :) oh canıma değsin :)

    "Ama her şeye rağmen mutluyum, huzurluyum. Ve bütün geylerin de mutlu olmasını istiyorum"

    Konu geyler ama peki ya translar :D banane bizim de mutlu olmamızı iste falan diyormuşum :D ehehehe

    Kendinle gurur duyabilmek oldukça önemli :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değsin tabi, ohh! :)

      Alışkanlık olmuş biliyor musun Miss Tiffany, ama çok haklısın. Hemen o kısmı daha güzel bir şeye dönüştürdüm, bakabilirsin :) Teşekkür ederim^^ Bütün herkes mutlu olsun ehehe

      Kesinlikle çok önemli, ve bu yüzden translara ayrı bir saygı duyuyorum. Çok daha zorluklara karşı göğüs geriyorlar.

      Sil
  6. e disco'daki rumuzun ne ki lan senin? 1000'lerce mesaj derken?

    Edna?
    kız sen misin yoksa, geldiysen tahtaya vur ayol.

    enfes bi yerdir de çökük bu aralar, giriş yapılamıyo :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Edna olsa taxi seni yolardı önce bir güzel ahahaha :p
      Yok yok, sempatikgillerdenim ben ahaha :D

      Sil
  7. Bende yeni yeni kabul etmeye başladım kendimi...Aile baskısına önemli sen sanırım bu konuda rahatsın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben de 22 yaşında kabullendim.. yani çok etkenler mevcut, o yüzden yaş önemli değil 40 yaşında bile olsa kabullenmek gerekir.. en azından geri kalan hayatını sürgüne çevirmesin..


      gerekli bir yazı olmuş. teşekkürler ;)

      e disco zamanına yetişememişim :/

      Sil
    2. Aynen, geç olsun güç olmasın. Ama son buluşmamdan dolayı anladım ki benim 16 17 yaşımda yaşadığım durumları insanlar 23 24 yaşlarında yaşıyor. Böyle tanık olunca ben de garip hissediyorum :) Sonuçta her insan ve şartları farklı tabi.

      Ne demek, rica ederim :)

      E-disco enfes bir yerdi ya, hala ara ara girip yazıları okurum. Pek seviyorum :)

      Sil
    3. Aile baskısı önemli bir durum maalesef, ben daha bir rahat durumdayım evet. Şimdi kendi evime de çıkacağım yakın zamanda, o zaman süper olacak.

      Sil
  8. Ya gerçekten ben de artık tahammül edemiyorum kendini kabul edemeyen arkadaşlarıma ya. Çünkü 24-30 yaş aralığındalar ve hala affedersin karı- kız muhabbeti yapmaya çalışmalar, kızlarla yapsam nasıl olur, ya şimdi sen ilerde bir erkekle aynı evde yaşarsan nasıl olur, elalem ne der tarzında beni benden alıp bayan hareketler yapıyorlar :((

    Üzülüyorum, arkadaşım oldukları için kırmak istemiyorum. Çok da seviyorum ama zorla da insanların beyinlerindeki önyargılar yıkılmıyor. Çok enteresan. Ben şimdiki kafam keşke 18 yaşındayken olsaymış derken 30 yaşında kendini kabul edememek ne kadar da zor :((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belli bir yaşın üstünde hala inkar edip gerçeği görmezden geliyorlarsa hayatlarını kendilerine zindan etmek istiyorlar demektir, Ben de öyle insanlar anlamadım, anlayamayacağım da sanırım.

      Sil
  9. tisko tetrisatından geçmek di mi ah ah ne günlerdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beraber e-disco ödüllerini ajanslarımızdan sunduğumuz zamanlar aklımıza geldi. bombaydı ya ahaha :D

      Sil
  10. ay e-disco kayboldu. utanç ve rezalet. forumuna giriş bile yapılamıyor. 11 yıllık emek üf lol

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sen yoksa (o.O) aşilin yavuklusu musun :D (cybers)

      Sil